بررسی تئوری و هارمونی رنگ

هارمونی رنگ را می‌توان به‌عنوان چیدمان دلپذیر بخش‌ها، چه موسیقی، شعر، رنگ و یا حتی یک بستنی تعریف کرد. در تجارب بصری، هارمونی رنگ چیزی است که برای چشم خوشایند است. بیننده را درگیر می‌کند و یک حس درونی نظم و تعادل در تجربه بصری ایجاد خواهد کرد. وقتی چیزی هماهنگ نیست، یا خسته کننده و یا بی نظم است انسان را دچار آشفتگی می‌کند این معنی هارمونی نیست.

به این معنی که هارمونی و هماهنگی رنگ‌ها یک تجربه بصری می‌باشد و آنقدر ملایم است که بیننده را درگیر نمی‌کند، زیرا مغز انسان اطلاعات کم تحرک را رد می‌کند. یا ممکن است یک تجربه بصری باشد که آنقدر با زیاده‌روی و آشفتگی همراه است که بیننده طاقت دیدن آن را ندارد. مغز انسان آنچه را که نمی‌تواند سازماندهی کند، آنچه را که نمی‌تواند بفهمد را رد می‌کند.

کار بصری مستلزم ارائه یک ساختار منطقی است. هارمونی رنگ باعث ایجاد علاقه بصری و حس نظم می‌شود. به طور خلاصه، وحدت شدید منجر به تحریک کم‌تر می‌شود و پیچیدگی شدید منجر به تحریک بیش از حد می‌شود. هارمونی رنگ یک تعادل پویا است.

• رنگ‌های مشابه: رنگ‌های مشابه هر سه رنگی هستند که در یک چرخ رنگ دوازده قسمتی کنار هم قرار می‌گیرند. به عنوان مثال: سبز، زرد-سبز و زرد.
• رنگ‌های مکمل: این‌ها هر دو رنگی هستند که مستقیما در مقابل یکدیگر قرار دارند. به عنوان مثال: زرد-سبز و قرمز-بنفش.
• طبیعت: این طرح بر این تئوری کار می‌کند که اگر رنگ‌ها با هم در طبیعت یافت شوند، می‌توان آن‌ها را با هم استفاده کرد. طبیعت نقطه عزیمت عالی را برای هماهنگی رنگ‌ها‌ ایجاد می‌کند.
• رنگ‌های سه گانه: یعنی رنگ‌هایی که به طور مساوی در اطراف چرخه رنگ قرار گرفته‌اند. برای مثال: قرمز، آبی و زرد یا نارنجی، سبز و بنفش.
• رنگ‌های هارمونی مرکب: یعنی تنوعی از طرح رنگ مکمل.
• طرح رنگ مکمل دوگانه: در این طرح از دو رنگ ثانویه با دو رنگ اصلی متضاد استفاده می‌شود. در هنگام استفاده از این رنگ‌ها، دقت می‌شود که هر چهار رنگ دارای ارزش و شدت یکسانی نباشند و یک رنگ بر طرح غالب باشد.